Wspomniane powyżej techniki są niejako podstawą dla każdej osoby, pragnącej osiągnąć coś więcej. Niejako kształtują charakter, uczą pracy z własną podświadomością i umysłem. Krokiem dalszym jest bezpośredni wpływ na otoczenie, wpływ poprzez kontakt z innymi bytami.
Pojęcie animizm pochodzi z wierzeń plemiennych. Zakłada że praktycznie wszystko posiada swojego ducha – swój eteryczny odpowiednik, coś jak naszą duszę. Duszę ma oczywiście człowiek. Taką duszę ma towarzyszący mu pies. Ale i dalej – zarówno kwiatek na oknie jak i polana, skąd został przyniesiony.
Zanim przejdziemy dalej należy rozróżnić pojęcie duch od dusza i trwale to oddzielić. Istota ludzka jest wielowarstwowa. Mamy formę materialną – czyli nogi, ręce, itd. Mamy formę duchową – czyli to co jest nazwane duszą, jest to kwintesencja nas samych. Mamy również formę energetyczną – upraszczając są to nasze emocje, nasza własna energia.
I teraz o jakiej warstwie mówimy w animizmie? Na pewno odpada warstwa materialna.
Materialnie, to można iść i z sąsiadem pogadać.
Kontaktu z typowo duszą, częścią duchową nie osiągniemy. Jest to nasza cząstka która odchodzi podczas śmierci i pojawia się później w nowym ciele. Wszelki kontakt możliwy jest z warstwą energetyczną. Lub – jak w przypadku duchów – z warstwą i duchową i energetyczną jednocześnie.
„Duch człowieka po śmierci” nie jest tak naprawdę tym człowiekiem. Jest pewnym zbitkiem jego emocji, uczuć. Zajmując się „wywołaniem” ducha danej osoby – przywołujemy to co pozostało z jego odczuć. Jego warstwę energetyczną.
Tak wygląda sytuacja gdy początkowo dana osoba była trójwarstwowa. Mamy często jednak do czynienia gdy jest duch/byt i nie ma formy fizycznej. Nie ma jej nie dlatego, że zmarł. Nie ma jej ponieważ zawsze był dwuwarstwowy. Mamy więc duszę i warstwę energetyczną. Jest to forma nie mająca fizycznej powłoki.
Taki właśnie duch jest np. duchem opiekuńczym danego miejsca. Duchem gatunku. Czerpie on energię ze zmian zachodzących w danym miejscu lub też jest związany fizycznymi odpowiednikami – np. duch sowy, duch wilka itd.
Ludzie ograniczają się swoją fizycznością. Wiele pojęć czy odczuć jest właśnie od fizyczności uzależnionych. Duchy nie mają tego problemu. Nie oznacza to że są ograniczone jeszcze bardziej z powodu braku odniesienia do „fizyczności”. Są raczej ponad tym. Jak człowiekowi trudno jest sobie wyobrazić odczucie bycia na całym obszarze kilkunastu kilometrów kwadratowych, tak dla takiego ducha problemem to nie jest. Jest to tak naturalne dla niego jak dla nas świadomość naszych rąk czy nóg.
Wspomniane duchy nie są bezrozumnymi siłami, które można wykorzystywać. Posiadają one pewną inteligencję – ale jak wspomniałem wcześniej – nie są ograniczone fizycznością. Ich inteligencja nie zależy od szarych komórek, jako że ich nie posiadają. Są niejako ponad to. Ich zarówno mentalność, rozumowanie, tzw. etyka są inne niż nasze. Co więcej ich zdolności percepcji są inne niż nasze. Nie mając zmysłów fizycznych, nie widzą tego co fizyczne. Widzą to co energetyczne. Ponieważ praktycznie wszystko ma swój energetyczny odpowiednik, nie stanowi do dla nich problemu aby mieć wpływ na otoczenie. Wpływając zaś na sferę energetyczną – poprzez nią wpływają na fizyczną. Mówiąc inaczej – to tak jak powiedzenie „w zdrowym ciele zdrowy duch – zdrowy duch to zdrowe ciało”. Od naszego nastawienia zależy to w jakim stanie jest nasze ciało. Od naszej warstwy energetycznej zależy nasza warstwa fizyczna. I dotyczy to nie tylko nas – ale całego otaczającego nas świata.